----------------------
Aankomst van de familie
Op de een of andere manier ben ik vergeten een foto te maken van mijn gasten toen ze aankwamen op het vliegveld. Waarschijnlijk omdat ik daar meer dan een kwartier met een steeds vollere blaas stond te wachten en toen ik toch eindelijk eens naar de toilet ging (en dacht dat de kans dat ze door de gate komen in die paar minuutjes dat ik weg ben zo klein was) ze natuurlijk op me stonden te wachten.
Ik hoop niet dat jullie dachten dat ik het vergeten was ofzo, haha. Natuurlijk voldoende excuseren, want dat hoort hier (en heb ik nu ook overgenomen) en dan was het geld pinnen en een rit naar Kyoto vinden, want we stonden op Kansai Airport (da's Osaka).
Het plan was om met de exprestrein naar Kyoto terug te gaan (want zo was ik gekomen), maar heel willekeurig kwam een Japannertje, en ik zeg bijna altijd -tje want zo groot zijn ze hier niet :P, naar ons toe en vroeg of we misschien een lift met de auto niet een betere keus zouden vinden? Hij vroeg er 20,000¥ voor en dat was net wat goedkoper dan de trein EN we hoefden dan niets te sjouwen EN we werden gedropt bij het hotel (EN ik had dan ook eens de snelweg gezien (b^ o^)b )
Dus deden we dat. Het duurde even, maar het was mooi weer en zo hadden mijn ouders meteen een indruk van hoe groot EN BETON Japan is.Aangekomen bij het hotel hebben we op zich niet bijzonders veel gedaan. Wat natuurlijk heel begrijpelijk is, aangezien je bio-klok 4 uur in de ochtend aangeeft en je
de hele dag nog voor je hebt. (N.B. tijden zijn geschat en ik kan hier niet aansprakelijk voor gehouden worden)De Nederlanders wilden toch nog wel even ergens wat eten wat niet belachelijk duur was (zoals in het hotel) zijn we buiten even rond gaan lopen. Jammergenoeg lag het hotel nou NET in een buurt waar je niet elke paar meter tegen een
eettent oploopt. Dus hebben we het maar gehouden op koffie met brood/pita/whatever. Hier links een charmante foto van de Hollanders tijdens een kopje koffie op Sjiedjoo. (NL'se spelling. Correcte transliteratie: Shijou. Japans: 四条)Na een beetje rust, de hotels ontdekt te hebben en mij natuurlijk
veel dingen vragen over Japan en zijn/haar inwoners hebben we een drankje genomen in het café op de begane grond. Hier rechts nog een mooie foto van mijn overburen tijdens het drinken -->---------------------------
Dag 2: My crib, het park, het kasteel, Naka's feest en het laatste stuk van deze post want dit duurt natuurlijk weer veel te lang ¬_¬
Op dag 2 was iedereen weer een beetje bijgetankt van een WELVERDIENDE nachtrust. Hoewel ik niet meer zeker weet of Arja/Oma/anderen deze dag nou wel of niet goed geslapen hadden. Ze hadden natuurlijk ook meteen de eerste dag gevoeld dat deze 10 dagen veel van hun voeten zouden vragen (gnagnagna) maar ik denk dat ze aan het einde van deze vakantie toch weer een beetje betere conditie gekregen hebben ^_^
Maar goed, het eerste adres was mijn 'crib', dus namen we de metro (die hier in Japan totaal niet verschilt van de trein, behalve dat hij onder de grond zit... dat is ook echt het ENIGE). Na 7 man in mijn kleine kamertje gepropt te hebben en te kijken of we al konden reserveren voor Hiroshima (waar we ook nog heen wilden) zijn we naar het park gegaan.
Side note: Ik weet niet meer zeker of ze de koffer, met oh zo veel lekkers, meteen mee hadden genomen of dat dat expres uitgesteld was voor de tweede keer juist omdat we nog door het park gingen...
..
.
.
Whatever
Maar vanuit mijn huis was het de routen afgaan die ik altijd naar school fiets en dat is dwars door een groot tempelterrein. Ook erg fijn om daar op een zonnige dag gewoon een boekje te lezen of wandeling door te maken, mind you. Ik zal ff kijken of ik een degelijk foto van het park heb...
Jep, gevonden. Zie hier rechts.Hierna was het even door het universiteitsterrein voor een snelle guide door mijn oorspronkelijke habitat. Daarna was het door het park, wat echt NET begon te bloeien. Ik heb wat mooiere foto's gemaakt in de Hanami-tijd (花見: Bloemen kijken. Het is iets cultureels... google het maar. Het heeft met eten en zuipen en hangen te maken P: )
Om snel door te gaan met deze dag, na het park gingen we dus terug naar mijn huisje om de koffer met mijn spullen die terug konden naar NL op te halen. Volgens mij hadden jullie die dus wel meegenomen, maar lieten we die even achter voor de wandeling door de buurt. De reservering had ik toen ook maar meteen even bevestigd voor de 16e dacht ik... iets in die richting, dag 7 in ieder geval, haha.
Ohja, en ergens tussen de metro uitkomen en voor de tweede keer naar mijn kamer gaan hadden we ook even de Shinto-schrijn naast mijn huis bekeken. Dat was de eerste keer dat ik echt eens naar binnen ging. Maar na een les Japanse cultuur/religie en de koffer halen keerden wij weer terug naar de thuisbasis. Hotel Tokyu (東急ホテル)
Zeker niet verkeerd trouwens. Goede service. Personeel spreekt ook ver boven gemiddeld Engels. Heel professioneel. MAD PROPS! Sorry, nu weer ff serieus.Omdat de dag zeker niet om was gingen we nog even naar het kasteel. Nu voelt het alsof ik een gigantisch gat oversla ofzo, maar ik heb ook niet alles onthouden wat in die 12 dagen gebeurd is.
Ik had ook eigenlijk een beetje gehoopt op het moment dat mijn familie hier zou zijn, zodat ik een goed excuus had om het kasteel te bezichtigen van Kyoto, Nijo-jo.
(二条城: NL'se uitspraak -> Niedjoo-djoo. De tweede 'djoo' betekend 'kasteel')We waren echt NET op tijd, in tegenstelling tot een zekere andere keer, (*knipoog naar Vincent) MAAR beste vriend, ik heb nu wel een filmpje gemaakt van de piepende vloeren. En om een beeld te krijgen van hoe het er uit zag. Het was binnen als het Himeji-kasteel maar dan ook met schilderingen en maar 1 verdieping. De buitenkant om het kasteel was een mix van de buitenkant van het kasteel in Osaka en de vele tuinen die we hebben gezien. Hier wat foto's om je een beter beeld te geven ;)
Sorry, voor iedereen die niet weet waar ik het over heb, jammer, dit was direct aan Vincent gericht :P
Maar het kasteel en de tuin er om heen was best interessant en de piepende vloeren waren... anders. Want het was niet alsof je op piepend hout liep. Geen idee hoe het uit te leggen, maar het piepte iig wel. Bekijk deze film maar:
De pruimenbomen begonnen ook al te bloemen en ik ben blij dat ik er in ieder geval een keer geweest ben.Na het kasteel ging iedereen weer naar het hotel terug en ging ik me klaarmaken voor het afscheidsfeest van Kata. En zoals gewoonlijk werd er daarna ook weer gekaraoke-d, dus dacht ik dat ik wel gewoon niet zou slapen die dag, want mijn
allerliefste zusje kwam de volgende dag aan om VEEL TE VROEG IN DE OCHTEND... dus kon ik zo van het feest door naar het station.Het feest zelf was niet slecht. Eerst sushi eten in hetzelfde 'restaurant' waar ik volgens mij diezelfde dag nog met de familie heb gegeten, daarna gingen we naar de HARTELIJK GEFELICITEERD OMA~~!!! FIJNE 80-e VERJAARDAG! ALLES BESTE UIT JAPAN EN HOOP DAT HET BOOTTOCHTJE EEN SUCCES WORDT :) HAD JE NIET VERWACHT HÈ!? ZO MIDDEN IN MIJN VERSLAGJE! HAHA! NOU BEN JE LEKKER WEL EVEN MOOI GEFELICITEERD ZO HÈ! KUSJES VAN JE MEEST VERWEGGE KLEINZOON! rasta bar om even lekker te hangen en in te drinken voordat we naar de karaoke gingen. Want frisdrank is gratis, dus zing je op je voorgetankte alcohol :)
Dit duurde zoals altijd tot 6 in de ochtend, zodat ik mooi de trein van 7:15 of zoiets kon halen, maar aangezien dit technisch gezien alweer over dag 3 gaat houd ik het hier bij, want ik wil ook nog slapen.
Hopelijk morgen weer doorgaan met posten nu ik nog momentum heb.
LATER!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten