花見 / Japanse Picknick! /o/~~~

Hallo Leute!

Hoe gaat alles? Hier gaat het z'n gangetje. En ik had net weer de foto's doorgekeken van de Hanami (花見/'Bloemen kijken' een Japanse traditie om onder de bloesem te zitten en te picknicken en/of te zuipen) en wilde toch maar weer even wat prachtige foto's laten zien en natuurlijk ook wat uitleggen over Japanse cultuur ^_^
De bloesem begon echt 1 week ofzo nadat m'n familie er was volop te bloeien, wat eigenlijk wel jammer was. Maar het was niet anders en jullie moeten het nu maar doen met wat foto's :)

De eerste Hanami die ik gedaan heb was samen met Sam, Norio, Adri en de nicht van Norio met haar vriendin. Die twee hadden ook bento's (弁当/lunchboxes) gemaakt. Naast het eten en drinken onder de bloesem hebben we ook een traditioneel Japans kaartspelletje gedaan. Hanafuda (花札/'Bloemenkaarten') wat een beetje lijkt op kwartet, zeker in simpliciteit, maar dan hoef je maar 2 verschillende te verzamelen en begin je met 5, 6 of 7 kaarten (ben vergeten hoeveel) en er ligt een stapel in het midden met 4 open kaarten ernaast. Verschillende kaarten hebben verschillende waardes, dus het ligt eraan welke je kunt pakken (zelfde als in je hand) maar je mag maar 1 per keer pakken en daarna moet je een kaart van de stapel omdraaien en dan zijn er nog 1 of 2 vage regels, maar ik denk dat het punt van het spel wel duidelijk is. Dit was wel interessant, want ik had geen idee hoe de puntenverdeling zat en de kaarten waren erg fleurig en allemaal verschillend, dus echt duidelijk was het ook niet... heb wel lekker 2 van de 2 potjes gewonnen :P Dat zeiden ze in ieder geval, haha.

Nu eerst even wat mooie foto's van willekeurige boompjes. (De eerste is de grote Sakura-boom die we hadden gezien toen ik met m'n familie naar de Light-up ging en toen we het park door liepen. Die stond toen nog niet in bloei, maar bij deze :D )





Rond de tijd dat we Hanami deden kreeg Sam (waar ik nu veel mee omga aangezien de meeste andere vrienden allemaal terug naar huis zijn [in het geval van de buitenlanders] of nu zijn gaan werken in Tokyo en omstreken [de Japanners]) veel vrienden uit Amerika en andere delen van Japan op bezoek. Bij de eerste Hanami kwam Paul (uit Tokyo, op de foto [rechts] naast Sam [links]) langs en hij was wel lachen, toffe gozer.
Een tijdje later kwam iemand uit Amerika die even vakantie wilde houden in Japan. Hij had ook allemaal ingrediënten om Mexicaans eten te maken meegenomen P: yum yum yum. Toen ging Paul terug naar Tokyo en kwam de dag erna Charles uit Tokyo hem vervangen (Dominicaanse afkomst ofzo) en die wist wel hoe je Mexicaans moest maken, dus hebben we AWESOME tortilla's gemaakt en ook wat quesadilla's maar die waren voor de anderen for obvious reason (HINT: Het is een kaastortilla)
Na een geslaagde avond Mexicaans schransen hadden we besloten het NOG beter te maken en een hanami te doen met tortilla's :D~~~~ DAT WAS NICE!

Toen ging de vriend uit Amerika terug, en spontaan kwam een andere vriend uit Nieuw-Zeeland op bezoek (ze kwamen echt allemaal in de lente-vakantie O_o) Deze was ook een beetje lijp, maar op een goede manier.
Het hilarischte (jaja, fout Nederlands, whatever) wat er gebeurde toen hij er was, was toen we eens 's avonds aan het bieren waren en op een gegeven moment kwamen we op het onderwerp van in je gezicht geslagen worden (vraag me niet hoe). CHARLES zei toen: "Ik ben nog nooit in m'n gezicht geslagen. Ik zou eigenlijk wel willen weten hoe dat voelt." En Steven (vriend uit Nieuw-Zeeland, je weet wel, de lijpe) die tegenover hem zat, met perfecte timing, maar dan ook echt zonder aarzeling, leunde naar voren en gaf hem een stoot in z'n gezicht. Maar ook echt degelijk... 1 volle seconde stilte... HAHAHAHA!!! De kop die Charles trok, de stilte, HET WAS HILARISCH! Oh god, iedereen kwam niet meer bij! We hebben met z'n vieren echt 2 volle minuten, misschien langer, alleen maar gelachen en op de tafel geslagen! Het was een prachtige gebeurtenis. Alles klopte. De timing, de houding, z'n gezicht... Oh wow...
Ik begin bijna weer te lachen als ik erover nadenk, hahaha XD

Wow, dat waren nog eens 'good times'

Ik wil het maar even hierbij laten, want ik moet ook nog ff huiswerk maken en morgen weer op voor school EN ik heb een interview :S NERVEUS! Ben gevraagd voor een internet-radioshow. We gaan het over Nederland hebben. Ik hoop maar dat ik een beetje uit m'n woorden kom.
Maar daar horen jullie later wel meer over. Ik ben blij dat deze post wat makkelijker uit m'n vingers kwam... en volgens mij is hij ook behoorlijk lang geworden, haha!

Oh en ook een filmpje waarop je kunt zien hoe sakura-bloesem in de wind er uit ziet. (en dat is Sam die daar wacht op iemand) Helaas is de kwaliteit heel laag (shitty Youtube) maar zelfs met de beste kwaliteit weet je niet hoe het er echt uit ziet. Het is echt prachtig. En de bloesem is echt binnen een paar dagen van de bomen. Ik kan wel een beetje inzien waarom Japanners veel hadden met vergankelijkheid. Veel (jaarlijkse) dingen in Japan zijn mooi, maar van korte duur. [Denk ook aan de herfstbladeren. Die zijn in een korte tijd echt PRACHTIG, maar snel daarna zijn ze weer gewoon herfstbladeren]



...
..
.
.

"Ik wil eigenlijk wel weten hoe het voelt om in je gezicht geslagen te worden." BAF! *sputter* HAHAHAHAHA